ജീവിത വഴിയരികില്‍... എന്നോ,...
നിന്നെ തലോടിനടന്നപ്പോള്‍...,..
നടകലുന്ന എന്നുള്ളില്‍ നിറഞ്ഞു...
ഒരായിരം കിനാകളും നിറങ്ങളും....
അലിയുവാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോഴോ...
കൂടെ നിന്‍ മനം കുളിര്ത്തത് ഞാനറിഞ്ഞു...
ആകാശങ്ങളിലെ ഇരുട്ടിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോഴോ...
ചിരകാല ഭംഗിയായ നിലാവിനെ ഞാന്‍ കണ്ടു...
കൂടെ വന്നവള്‍ക്കായി അന്നേ ഞാന്‍......,...
ഒരുക്കി നൂറു സുരക്ഷിത കവാടങ്ങള്‍,...
കുടുംബബന്ദം തന്‍ അറിവിനാല്‍ ഞാന്‍,..
സംബൂര്‍ണമാക്കി എന്‍ പ്രണയ സൌന്ദര്യം...
അഴകില്‍ കുതിര്‍ന്ന ഒരായിരം രോസാപ്പൂക്കളിലും...
മുള്ളിന്റെ തീരാ വേദനകള്‍ ഇന്നുമെന്റെ മനസ്സില്‍....,...
ഒരായിരം പരിശ്രമിച്ചിട്ടുമേന്തെ ആകുന്നില്ലാ....
ഒരു തീനാളം തന്‍ ശോഭ മായ്ച്ചു കളയാന്‍....,...
വിതുമ്പുന്ന നിമിഷങ്ങലോ അതോ മറ്റോ...
അറിയാതെ വിറങ്ങലിച്ചു പോയതോ തെറ്റോ...
എനിക്കറിയാം നീ എന്നുമെന്റെ കൂടെ എന്ന്...
പക്ഷെ അറിയില്ലെനിക്ക്‌ നീ എത്രകാലമെന്ന്‍....,....
പ്രാര്‍ഥനാ ശ്രുധികളില്‍ ഞാന്‍ നിന്നെ മറന്നിട്ടില്ല...
പരിണമിക്കുന്ന യുവത്വ ദിനങ്ങളിലും വിട്ടുപോയിട്ടില്ല...
പരിശുധമാക്കിയ സ്നേഹതീര്ങ്ങലിലാണ് കണ്ണുകള്‍,...
അകലാതെ കഴിയുന്ന നിന്‍ മനമിലാണ് പ്രതീക്ഷകള്‍,...
കാത്തിരിക്കാം പ്രിയേ ഇനിയുമേറെ....
അല്ലെങ്കിലും...,....
കാത്തിരുന്നു പോയുകയാണ് പ്രിയേ ഇനിയുമേറെ....
ജാബി'സ്
No comments:
Post a Comment